Belki de Türkiye'nin Backy Hammon'ı olurum

"Erkek basketbolunda kadın asistan koç olarak görev almak benim için yeni bir sayfa oldu. NBA'de Becky Hammon örneği var, kim bilir belki ben de, çıtayı yukarılara çıkararak, Türkiye'nin Becky Hammon'ı olurum." 
 
Gelişim Koleji'nde asistan koç olmak benim için çok güzel ve yeni bir tecrübe oldu. Türkiye'de iyi bir örnek olup, belki de erkek basketbolunda birçok kadının önünü açabilirim. Bunun NBA'de de Becky Hammon gibi bir örneği var. Profesyonel kariyerinden sonra NBA'de yardımcı koçluk yaptı Backy Hammon... Türkiye'de örnek olarak benim gösterilmem inanılmaz gurur verir, belki de Türkiye'nin Becky Hammon'ı olurum. 
 
BGL ve TB2L'de mücadele eden Gelişim Koleji'nden bana ilk teklif geldiğinde şaşırdım.. Erkek takımının staff'ına kadın asistan koç düşünülmesi sürpriz oldu... Aslına bakarsanız spor bu, evrensel... Cinsiyet farkı önemli değil, günümüzde bu noktaya geldiğimizi düşünüyorum. 
 
Önce şaşırdım 'acaba olur mu?' diye... Kadın takımlarında daha önce şampiyonluklar da yaşadım; ama erkek takımının staff'ında yer almak 'nasıl olur?' diye düşündüm. İzmir'de köklü bir camia olan Gelişim Koleji ve oyuncuların basketbola başlamasına büyük katkı sağlayan bir organizasyon... Ve daha önce koçluğumu yapmış Cem (Akdağ) Ağabeyimin burada baş antrenör olması da beni cezbetti. Pek rastlanılmayan bir durum olduğu için de ve bunu başarabileceğime inandığım için teklife 'evet' dedim. 
 
Özellikle takımdaki ilk haftam gözlem ile geçti... Antrenmanları takip etmemin yanında, oyuncuların basketbol ve eğitim hayatları nasıl ilerliyor? Bunları inceledim. 
 
Yaş grupları  da küçük olduğu için okul saatlerine göre idmanları ayarlıyoruz. Ve okul içerisinde de her dakika birbirimize ulaşabilir durumdayız. Antrenman ya da kendi organizasyonumuzu yapmak çok kolay oluyor. Hem zor hem de kolay diyelim; bir yandan da çocukların eğitim hayatları devam ettikleri için. 
 
Takıma ilk katıldığımda çok sıcak karşılandım. Daha önce spor hayatımda edindiğim tecrübeler, büyük saygı gördü. Kulüp başkanından, oyuncusuna kadar bunu bana hissettirdiler. Beni oyunculuk dönemimden tanıyan kulüp başkanı Serdar Öner ve takım menajeri Namık Yazlar'ın bana verdiği destek de adaptasyon sürecimi hızlandırdı. Güzel bir ekip olduğunu gördüm. Cem Ağabey'in de burada olmasından dolayı çok çabuk adapte oldum. 
 
Erkek takımında çalışan bir kadın olarak ilk haftalar en büyük zorluk ise şu oldu... Kadın takımlarında kısa oyuncular ile çalışmaya alışkınım, erkeklerde de guardlar ile problem olmadı.. Ama yaşları genç olsa da özellikle pota altındaki size'lı oyuncular ile çalışırken biraz bocaladım diyebilirim. (Gülerek)
 
Uzun oyuncularla ilgili çok fazla tecrübem yok, sporculuk döneminde uzunlarla birlikte oynuyordum; ama ilk kez uzun basketbolcuları çalıştırmaya başladım. Kendimi en çok geliştirmem gereken nokta da sanırım burası oldu. Çünkü her oyuncunun farklı özellikleri var ve sizin ona dokunup, gelişmesine yardımcı olmanız gerekiyor. 
 
O açıdan kendimi sürekli yenileyip, geliştiriyorum. Ağırlıklı olarak yurt dışı kaynaklı okumalar, video incelemeleri yapıyorum. Hem kendimi hem de oyuncuları geliştirmeye çalışıyorum. 
 
Cem Ağabey sağ olsun, bana büyük sorumluluk veriyor. Oyuncuların bireysel gelişimlerine katkıda bulunmak adına yapılacak idmanlarda içerikleri birlikte belirliyoruz. Kendi bilgi ve tecrübelerini bana aktarırken, benim görüşlerime de değer veriyor. 
 
Hem bireysel hem de takım idmanlarında elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Benim için gerçekten çok yeni bir kulvar. Benim söylediğim bir şey yapıldığında ya da oyuncuda bir ilerleme kaydedildiğini gördüğümde inanılmaz mutlu oluyorum. Demek ki antrenörlüğün verdiği haz da buymuş. Mesela çocuğa yapmış olduğumuz en ufak bir dokunuş, onun çok daha farklı şekilde gelişmesine sebep oluyor ve bu sizi çok mutlu ediyor. 
 
Kadın veya erkek basketbolunun farklarına gelirsek...  Temel eğitim, fundamental zaten aynı; ama fiziksel olarak (zıplama, güç vs) farklılar oluyor. Erkeklerde özellikle bitirişler çok daha kuvvetli ve oyun açısından da hızlı gelişiyor. Yıllarca basketbolu her seviyede izlediğim için kolay adapte oldum. Benim için fazla sıkıntı olmuyor. 
 
Ama şu var, idmanda potaya doğru  bir pas atarken onun smaç ile bitirilmesine yeni yeni alışıyorum! Malum kadın basketbolunda pek sık smaç göremezsiniz, hele idmanlarda! Bu tarz ilkler oluyor. 
 
Oyuncularla olan ilişkim ilk günden beri çok iyi. Onların bana gösterdiği ilginin karşılığını vermeye çalışıyorum. Güzel bir oluşumun içinde hissediyorum kendimi ve Gelişim Koleji'nde çok mutluyum...